The Golden State straalt weer: homohuwelijk toegelaten

(c) Mashable

Oordeel over DOMA: federale voordelen voor gehuwde paren ook voor homokoppels

Het Amerikaanse hooggerechtshof heeft geschiedenis geschreven in twee 'landmark cases' deze week.

Enerzijds oordeelden de rechters dat sectie 3 van de conservatieve Defense of Marriage Act (DOMA), ondertekend door president Clinton, in strijd is met de Amerikaanse grondwet. Sectie 3 zorgde ervoor dat mogelijke voordelen van de federale overheid voor gehuwde koppels niet van toepassing waren op homoseksuele paren.

Proposition 8 verslaan: Californische homo's en lesbiennes mogen weer trouwen

Anderzijds deed het hof op diezelfde dag - 26 juni - een uitspraak in de zaak Hollingsworth v. Perry, waarin tegenstanders van het homohuwelijk in Californië een eerdere uitspraak van het hof van beroep aanvochten. 

In februari en maart 2004 had de burgemeester van San Francisco, Gavin Newsom, namelijk homokoppels gehuwd. Het Californische hooggerechtshof heeft die daarna echter onwettig verklaard. Het kwam tot een rechtszaak, waarin datzelfde gerecht in 2008 oordeelde dat het verbod op het homohuwelijk eigenlijk in strijd was met de grondwettelijke rechten van de Californiërs. Zo kwam het dat homokoppels in 2008 in heel Californië in het huwelijksbootje konden stappen - wat naar schatting 18.000 koppels deden. Dat veranderde toen de kiezers in dezelfde verkiezing dat Barack Obama verkozen werd, in een referendum met 52% van de stemmen het homohuwelijk in Californië opnieuw verboden (het zogenaamde Proposition 8). Deze keer werd dat verbod opgenomen in de staatsgrondwet. De koppels die voor de wet getrouwd waren in de maanden voor het verbod, bleven wel wettelijk gehuwd.

De Californische homobeweging - historisch een van de sterkste en belangrijkste - liet het daar niet bij. Ze vochten het verbod aan voor de districtsrechtbank in een zaak die toen Perry v. Schwarzenegger heette. Rechter Vaughn Walker vernietigde het discriminerende verbod op 12 augustus 2010, maar besloot tegelijkertijd om zijn beslissing 'on hold' te zetten tot er een uitspraak in beroep was. Die kwam er uiteindelijk pas afgelopen week.

Vijf van de acht rechters van het Amerikaanse hooggerechtshof oordeelden dat de tegenstanders van het homohuwelijk onvoldoende reden hadden om opnieuw in beroep te gaan. Daarmee kwam er een einde aan een langlopende juridische strijd. Proposition 8 is bij dezen officieel van de baan. Verwacht werd dat homokoppels over een maand opnieuw richting stadhuizen konden trekken, maar de gerechtshoven hebben onverwacht snel gehandeld, waardoor de eerste paren gisteren (vrijdag 28 juni) al getrouwd zijn (1, 2).

Kris Perry en Sandy Stier, die al meer dan 15 jaar samen wonen, stapten gisteren eindelijk in het
huwelijksbootje in hun San Francisco, onder het toeziend oog van procureur-generaal Kamala Harris (rechts).
(c) Jim Wilson/NYTimes

Toegang tot homohuwelijk sterk uitgebreid

Door de beslissing in Hollingsworth v. Perry, en doordat een aantal staten het homohuwelijk op eigen houtje hebben goedgekeurd, zullen er tegen 1 augustus 2013 in zeven staten homo's voor de wet kunnen huwen. Het gaat over Californië, Delaware, Maine, Maryland, Minnesota, Rhode Island en de staat Washington. In elk van die staten was het homohuwelijk vorig jaar deze tijd nog onmogelijk. Dat meldt statisticus Nate Silver van The New York Times.

Historische toegang tot homohuwelijk in de VS. (c) Nate Silver/NYTimes

Hierdoor is het homohuwelijk op één jaar tijd vrijgesteld voor zo'n 59 miljoen Amerikanen, de grootste toename ooit. De populatie die toegang heeft tot het homohuwelijk in de eigen staat verdubbelt hiermee. De VS halen Europa in: in augustus zal ongeveer 30% van de Amerikanen in een jurisdictie wonen waar het homohuwelijk legaal is. In Europa bedraagt dat 'slechts' 23%.

Staten waar het homohuwelijk legaal is of deze zomer legaal wordt, zijn donkerblauw gekleurd (bron).

Mogelijke opvolgers voor OS X Mavericks

Surfen na bij Mavericks - de beste surflocatie van
Noord-Californië (bron).

Toen Apple op haar Worldwide Developers Conference (WWDC) op 10 juni de laatste versie van hun besturingssysteem OS X, genaamd "Mavericks", aankondigde, zag ik meteen een mooie kans. De naam verwijst namelijk naar een beroemde surflocatie in Californië en wijkt daarmee af van alle vorige OS X-besturingssystemen, die steeds naar grote katachtingen genoemd waren: Cheetah, Puma, Jaguar, Panther, Tiger, Leopard, Snow Leopard, Lion, Mountain Lion...

Voor deze versie heeft het Californische bedrijf dus gekozen voor een plaats in de 'Golden State' die hen inspireerde. Dat mogen we ook verwachten van de volgende uitgaven. Aangezien Apple elk jaar een nieuwe versie uitbrengt, komt de volgende Californisch-geïnspireerde versie pas volgende zomer uit. Toch zou ik graag al eens speculeren over mogelijke namen...

(Mashable stelde eerder vandaag ook al zo'n lijstje voor, maar dat moet je niet zo serieus nemen. Ook Slate heeft al een tongue-in-cheek lijstje klaar.)

Apple heeft haar hoofdzetel, zoals wel bekend is, in Cupertino, een welvarend stadje in Silicon Valley. Cupertino ligt daarmee in het zuiden van de San Francisco Bay Area, de regio rond San Francisco en de baai van San Francisco. Met Mavericks heeft Apple voor een locatie in de buurt gekozen: een eindje ten zuiden van San Francisco en ten westen van Cupertino. Ik verwacht dat Apple ook voor haar toekomstige producten voor plaatsen in de omgeving van Cupertino zal kiezen.

Dit lijstje gaat niet over de plaatsen die de werknemers van Apple echt geïnspireerd hebben natuurlijk - ik probeer gewoon plaatsen op te lijsten die mij en vele andere inspireren.

OS X Redwood(s)

Genoemd naar Redwood National Park en haar reusachtige sequoia's of naar diezelfde bomen in Muir Woods National Monument (dichter bij San Francisco). Een plaats waar je echt tot rust kan komen in het bijzijn van 's werelds grootste bomen (fotobron).

OS X Diablo

Mount Diablo is het hoogste punt van de East Bay, ten oosten van de baai van San Francisco. Mount Diablo steekt mooi boven de rest van het landschap uit - een oriëntatiepunt voor wie in de Bay Area woont en een geweldige berg om (met de fiets, bv.) te beklimmen (fotobron).

Andere inspirerende bergen zijn Mount Tamalpais (wat dacht je van het poëtische OS X Tamalpais?) in Marin County of de vulkaan Mount Shasta (OS X Shasta) in het verre noorden van de staat.

Mount Shasta (bron).

Mount Tamalpais (bron).

OS X Tahoe

OS X Tahoe (spreek uit 'TAA-how') klinkt geweldig, vind ik. Genoemd naar het grote, diepblauwe bergmeer in de Sierra Nevada. Lake Tahoe is niet alleen een populaire bestemming in de zomer - stranden, watersport, wandel- en mountainbikemogelijkheden - maar ook in de winter, wanneer er volop geskied wordt in de bergen rond het meer (fotobron).

OS X Big Sur

Big Sur is een dunbevolkte regio langs de Stille Oceaankust in het midden van Californië. Als je Big Sur kent, is het waarschijnlijk om de idyllische Highway 1 over de klippen. Veel kunstenaars en schrijvers - zoals de grote Jack Kerouac - vonden er inspiratie en misschien geldt dat ook voor de mensen van Apple (fotobron).

OS X Yosemite

Als de makers van Apple zich geïnspireerd voelen door de natuurlijke schoonheid van Yosemite National Park, is er keuze troef. Gaan ze voor 'Yosemite' of liever voor het zachte 'Tuolumne' of het meer exotische 'Wawona' of wat dacht je van 'Mariposa'? Als er bergbeklimmers in het team zitten, zou de volgende OS X wel eens 'Clouds Rest', 'Half Dome' of 'El Capitan' kunnen heten (fotobron).

OS X Napa/Sonoma

Wie van een glaasje wijn houdt, kent de twee bekendste wijnstreken van Californië wel: Napa Valley en Sonoma Valley. 'Wine County' is een mooie streek met een heerlijk mediterraan klimaat en de beste restaurants van Californië, waar ze de beste wijnen van het land schenken (fotobron).

Als Apple er toch niet mee inzit om het wat verder te zoeken - in het zuiden van de staat bijvoorbeeld - zijn er nog een aantal aantrekkelijke opties. Wat dacht je bijvoorbeeld van OS X Joshua naar het gelijknamige nationale park? (bron foto rechts)

Muziekliefhebbers zullen OS X Coachella misschien toejuichen. Coachella is een driedaags muziekfestival in de woestijn in Zuid-Californië.

Ik heb nog wel een suggestie: OS X Coronado, genoemd naar het Victoriaanse strandhotel in San Diego. Some Like It Hot (met Marilyn Monroe) is opgenomen in het Hotel del Coronado (bron foto links).



Apple zou ook voor bekendere, toeristische plekken kunnen gaan - Hollywood, Malibu, Long Beach - maar dat lijkt me nogal onwaarschijnlijk.

De mogelijkheden zijn uiteraard oneindig. Californië is een van Amerika's grootste staten. In de grote steden zoals San Francisco of Los Angeles zijn er tal van plaatsen die geassocieerd worden met het creatieve talent dat Californië al meer dan honderd jaar aantrekt. Maar er is ook bijzonder veel natuurschoon. Bekende nationale parken zoals Yosemite, maar evengoed onbekende, zoals Pinnacles.

Ik ben alvast benieuwd naar de aankondiging van Apple's volgende besturingssysteem in 2014!



An English version of this blog post has been published on Monticello to Walden.

Wie is... Rand Paul?

In een land met meer dan 300 miljoen inwoners, dertig keer zoveel als België, zijn er ook veel politici. De meeste Amerikanen kennen alleen de belangrijkste, laat staan dat wij ze hier in Europa allemaal zouden kennen. In deze 'Wie is...?'-reeks geef ik een portret van een belangrijke Amerikaan - een politicus of een andere machtige speler - die jullie waarschijnlijk niet zo goed kennen, maar die wel invloedrijk is of dat snel zou kunnen worden. Vandaag: wie is Rand Paul?


Rand Paul

Wie Rand Paul (50) nog niet kent, heeft misschien wel al van zijn vader gehoord. Dat is Ron Paul, de excentrieke, libertaire Republikein en voormalige afgevaardigde in het Huis die in 1988, 2008 en 2012 president hoopte te worden. Paul is een buitenbeetje binnen zijn partij: zo verzette hij zich tegen de Irakoorlog en tegen de 'War on Drugs'. De libertair is recent wel opgenomen in het pantheon van de Tea Party: zij zien hem als hun intellectuele vader. Paul ging in 2012 op politiek pensioen.

Rand (midden) en Ron Paul (rechts).
(bron)

Randal 'Rand' Paul is het derde van de vijf kinderen van Ron Paul en Carol Wells. Rand groeide op in Texas, waar zijn vader gynaecoloog was. Rand bestudeerde op jonge leeftijd de werken van de Oostenrijkse economen en Ayn Rand, een romanschrijfster en inspiratiebron van veel libertairen (Rand Paul is echter niet naar haar genoemd). Paul studeerde aan Baylor en Duke University, waar hij in 1988 afstudeerde als dokter. In 1993 verhuisde hij naar de stad Bowling Green in Kentucky, waar hij tevens zijn dokterspraktijk vestigde. Paul is gehuwd en heeft drie zonen.

In 1994 richtte Paul 'Kentucky Taxpayers United' op, een conservatieve belangenvereniging. Het duurde echter tot 2009 eer Rand Paul zich aan de nationale politiek waagt. Het waren de kiezers van Kentucky die Paul wilden oproepen om deel te nemen aan de senaatsverkiezing van 2010. Toen de onpopulaire zittende senator aankondigde zich niet kandidaat te stellen, was het officieel voor Paul. Op 18 mei 2010 won hij de Republikeinse voorverkiezing en op 2 november versloeg hij zijn Democratische rivaal.

Rand Pauls officiële fotoportret (bron).

In januari 2011 legde Rand Paul de eed af als senator. Dat was de eerste keer dat er iemand in het Huis van Afgevaardigden zetelde terwijl een ouder van hem (Ron Paul) in de Senaat zetelde.

Als senator is Rand Paul, net als zijn vader, een buitenbeetje. Hij neemt vaak onafhankelijke standpunten in en botst daarmee soms ook met zijn eigen partij. Hij is een Tea Party-conservatief en een libertair, die gelooft in een kleine overheid, zo weinig mogelijk belastingen en zoveel mogelijk vrijheden. In tegenstelling tot zijn vader gelooft Rand wel in militaire interventie. Hij is tegen het homohuwelijk en abortus en geniet de steun van de wapenlobby NRA.

Rand Paul 'filibustert' in de Senaat.

Paul kwam tot nu toe het meest uitgebreid in het nieuws door zijn filibuster van 6 en 7 maart 2013. Een filibuster is een tactiek om een debat of stemming uit te stellen door heel lang aan het woord te blijven. Rand Paul wou (tevergeefs) de nominatie van John Brennan als directeur van de CIA voorkomen. Om dat te doen heeft hij maar liefst 12 uur en 52 minuten aan één stuk gefilibusterd, waarbij hij zelf het merendeel van de tijd gesproken heeft. In zijn speech kloeg hij onder andere het gebruik van drones onder Obama's beleid aan. De filibuster werd al snel een fenomeen op het internet.

Samen met andere 'jonge' Republikeinen als Marco Rubio en Ted Cruz hoort Rand Paul bij een nieuwe generatie conservatieven. Hij wordt wel eens genoemd in het rijtje van mogelijke presidentskandidaten en zelf heeft Paul al aangegeven dat hij een kandidatuur in 2016 overweegt. Hij is populair bij de Tea Party en andere conservatieven, maar het is onzeker of een libertaire conservatief als Paul veel kans maakt in de algemene verkiezing.

Je kan Rand Paul volgen op Facebook en Twitter.

Senaatsverkiezing New Jersey: Christie kiest voor aparte verkiezing; Booker is kandidaat

In november kiest de staat New Jersey niet alleen een gouverneur, maar ook de volledige legislatuur van de staat. Door het toedoen van de huidige gouverneur, Chris Christie, moeten de kiezers drie weken daarvoor ook al hun stem gaan uitbrengen. Een toelichting.


Overlijden Lautenberg; Christie aan zet

Vorige week maandag overleed senator Frank Lautenberg uit New Jersey. Hij was 89 en was de laatste senator die nog in de Tweede Wereldoorlog had gevochten. Door het overlijden van de Democraat, die bekendstond als een van de meest progressieve leden van zijn partij, kwam er een zetel vrij in de Amerikaanse Senaat. De Senaat bestaat uit vijftig leden; dat zijn er twee per staat.

De gouverneur van New Jersey, de populaire maar eigenwijze Republikein Chris Christie, kwam daardoor aan zet: hij moest zowel iemand aanstellen om de zetel tijdelijk te vullen als een verkiezing regelen om een permanente senator te kiezen.

Extra verkiezingsdag

Christie kon ervoor kiezen die verkiezing (een zogenaamde special election) op hetzelfde moment te houden als de algemene verkiezing (general election) van 5 november. Hij kon er echter ook voor kiezen om ze zo vroeg mogelijk te houden, d.w.z. voor de algemene verkiezingsdag. Een derde optie was om de verkiezing uit te stellen naar het volgende jaar. Die laatste optie was wettelijk de minst haalbare.

Christie maakte afgelopen dinsdag de ietwat verrassende keuze om op de kiezers van New Jersey op 16 oktober naar de stembus te sturen. Waarom? Er zijn twee voordelen. Vanuit een ideologisch standpunt kan je stellen dat de staat hierdoor zo snel mogelijk een democratisch verkozen senator heeft om de aangestelde interim-senator te vervangen. Belangrijker is echter, vanuit strategisch standpunt, dat Christie's mogelijke herverkiezing als gouverneur hierdoor op een andere dag valt. Daardoor zullen Democratische kiezers, waarvan verwacht wordt dat ze in groten getale zullen opdagen om een (Democratische) senator te kiezen, het beleid van de (Republikeinse) gouverneur Christie niet op hetzelfde moment moeten beoordelen.

Gouverneur Chris Christie (voorgrond rechts) met
Barack Obama, die hij volgens de geruchten graag zou
opvolgen na de verkiezingen van 2016. (bron)

Christie wilt namelijk een zo hoog mogelijke score behalen, als voorzetje naar de presidentsverkiezing van 2016 (waarover al volop gespeculeerd wordt).

Slimme zet?

Het verwachte resultaat van Christie's beslissing zal zijn dat de Democratische kandidaat - waarschijnlijk Cory Booker (zie verder) - de senaatsverkiezing met gemak zal winnen, maar ook dat Christie met een monsterscore herverkozen zal geraken als gouverneur van de door de band genomen Democratische staat. Daar kunnen de Republikeinse leden van het parlement van New Jersey ook baat bij hebben: als Christie het goed doet, zouden zij ook meer stemmen kunnen halen, wat Christie dan weer meer elleboogruimte zal geven voor de komende vier jaar.

Toen de gouverneur zijn zet vorige week dinsdag aankondigde, kwam er meteen kritiek uit beide uithoeken. De extra verkiezing kost de staat namelijk 24 miljoen dollar extra - wat de besparingsgezinde Republikeinen niet graag zien, maar wat ook de Democraten betreuren.

Volgens Nate Silver, statisticus en verkiezingsanalist, lijkt de beslissing vooral aan te tonen dat Christie voor zijn eigen succes en voor dat van de lokale Republikeinen kiest, en niet voor een mogelijke senaatszetel.

Cory Booker, burgemeester van Newark,
en nu al de gedoodverfde winnaar van
de senaatsverkiezing. (bron)

Booker stelt zich officieel kandidaat

Dat heeft er, aldus Silver, alles mee te maken dat geen enkele Republikeinse kandidaat het kan halen van Cory Booker, de gedoodverfde Democratische nominatie voor die senaatsverkiezing. Cory Booker is de huidige burgemeester van Newark. Hij is een charismatische Afro-Amerikaan die vaak op de televisie komt en grote naamsbekendheid geniet. New Jersey is sowieso een Democratische staat en veel andere kandidaten zijn er niet.

Booker kondigde zijn langverwachte kandidatuur gisteren op een persconferentie aan. Hij heeft al zo'n 2 miljoen dollar ingezameld voor zijn campagne. Hij zal het in de voorverkiezing (op 13 augustus) onder andere opnemen tegen de Democratische volksvertegenwoordiger Frank Mallone, die de steun geniet van de vakbonden en al meer dan 3,7 miljoen dollar heeft ingezameld.

De senaatszetel wordt tot de verkiezing bezet door Jeffrey Chiesa, die Christie daarvoor aanstelde. Chiesa was hiervoor procureur-generaal van New Jersey en heet een conservatief te zijn. Hij zal, aldus Christie, niét deelnemen aan de verkiezing om senator aan te blijven.

Kort nieuws 4 maart

Kleuter genezen van HIV

Een Amerikaanse kleuter uit de staat Mississippi is bijna per toeval genezen van HIV. Dat meldt onder andere CNN. Dokters gaven de baby die besmet was met het virus kort na haar geboorte hoge doses hiv-remmers. De artsen wisten dat de moeder besmet was en wilden het virus op die manier onder controle houden in de baby.

Nu, twee jaar later, blijkt het meisje genezen van de ziekte. Het virus is niet meer te detecteren in haar bloed. De kleuter uit Mississippi is het allereerste kind dat genezen is van het virus. De uitzonderlijke vroege interventie met aids-remmers was waarschijnlijk de sleutel tot het succes. (bron)


Obama nomineert twee nieuwe kabinetsleden

Obama zal vandaag twee nieuwe ministerposten opvullen. Het gaat om het ministerie van Energie en het milieuagentschap Environmental Protection Agency.

Bij het ministerie van Energie zal fysicus Ernest J. Moniz, momenteel directeur van het Energy Initiative van de prestigieuze universiteit MIT, Steven Chu opvolgen.

Gina McCarthy

Gina McCarthy zal Lisa P. Jackson, die eerder dit jaar opstapte, opvolgen. McCarthy werkt nu nog bij de afdeling luchtkwaliteit en straling van het EPA. McCarthy wordt sterk geassocieerd met Obama's steeds ambitieuzere milieu-agenda en zijn keuze voor haar signaleert voor sommigen dan ook dat het menens is voor Obama.

Beide nominaties moeten bevestigd worden door de senaat - waar de Democraten een meerderheid hebben - en vooral McCarthy's nominatie zal daar druk besproken worden. (bron)

Republikeinse groep vindt homohuwelijk grondwettelijk recht

Meer dan zeventig prominente Republikeinen hebben een document ondertekend waarin gesteld wordt dat koppels van hetzelfde geslacht het grondwettelijk recht hebben om te huwen. Dat meldt The New York Times. Het document zal deze week ingediend worden bij het Amerikaanse Hooggerechtshof in een poging om het omstreden 'Proposition 8' ongeldig te verklaren.


Achtergrond

In mei 2008 had het Hooggerechtshof van de staat Californië beslist dat een verbod op het homohuwelijk in strijd was met de wet, waardoor homoseksuele en lesbische koppels vanaf dan in het huwelijk konden treden in Californië. Die overwinning voor de homorechtenbeweging werd in november 2008 echter teniet gedaan door de kiezers van de staat, toen zij het referendumvoorstel 'Proposition 8' aannamen. Dat voorstel zorgde ervoor dat in de grondwet van de deelstaat werd opgenomen dat alleen een huwelijk tussen een man en een vrouw wettelijk is. De situatie is sindsdien nagenoeg onveranderd gebleven.


Republikeinen in de strijd tegen Prop 8

Zakenvrouw Meg Whitman, voormalig
kandidaat-gouverneur van Californië, ging
van 'ja' op Prop 8 naar een duidelijk 'neen'.

De Republikeinen die het document nu ondertekenen, hopen druk uit te oefenen op de conservatieve rechters in het Californische Hooggerechtshof. De namen op de lijst zijn behoorlijk indrukwekkend. Ondertekenden de lijst: Jon Huntsman, een van de presidentskandidaten in 2012; Meg Whitman, CEO van HP en voormalig gouverneurskandidate; Carlos Gutierrez, Stephen J. Hadley en James B. Comey, politici en adviseurs uit de entourage van president Bush; volksvertegenwoordigers Ileana Ros-Lehtinen, Richard Hanna en Deborah Pryce; en anderen. Volgens The New York Times stonden er maandagavond al zeker 75 handtekeningen onder het document.

Veel van hen waren tot voor kort tegen het homohuwelijk. Whitman, die in november 2010 de duimen moest leggen voor de Democratische kandidaat Jerry Brown, was tijdens de verkiezing nog voor Proposition 8.

Andere Republikeinen die voorstander zijn van het homohuwelijk, zoals Laura Bush, ex-vicepresident Dick Cheney en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell, ondertekenden het document (nog) niet.

Het document kan gezien worden als een teken dat er ook binnen de filosofisch conservatieve Republikeinse Partij steeds meer verdeeldheid optreedt met betrekking tot sociale issues zoals homohuwelijk.


Bron:
"Republicans Sign Brief in Support of Gay Marriage", NYTimes.com, 25 februari 2013

Pauze

Dag beste lezers!

Vanaf vandaag tot 17 februari ben ik in niet-werk-modus. De blog zal dus ook eventjes stil liggen.

Tot volgende week!

Dimitri

Super Bowl: festival van de reclamefilmpjes

De Super Bowl - de grote finale van het American football-seizoen - is een feest voor de liefhebbers van de sport. Maar niet alleen football-fans kijken elk jaar reikhalzend uit naar de Bowl. De Super Bowl is ook de hoogmis van de reclamefilmpjes.

Nooit kijken er zoveel Amerikanen naar de televisie als tijdens de Super Bowl, waardoor de prijzen voor reclame voor en tijdens het sportevenement torenhoog zijn. Heel wat grote bedrijven zien hun kans om op dat moment een nieuw, duur clipje te lanceren. En dat fenomeen op zich is tegenwoordig minstens even belangrijk als de sport. Vooraf wordt er druk gespeculeerd over de reclame en achteraf analyseren en beoordelen bloggers en nieuwsmakers ieder filmpje.

De lezers van The New York Times maakten ook hun selectie.

Dit vonden zij het meest memorabele filmpje:

"Budweiser: Brotherhood"

Volkswagen maakte volgens de lezers van de Times het grappigste reclamefilmpje:

"Volkswagen: Get In. Get Happy."

Kort nieuws 4 februari

Bij een zwaar busongeluk in Zuid-Californië zijn ten minste acht mensen om het leven gekomen. Tientallen anderen geraakten gewond. De bus botste rond half 7 's avonds plaatselijke tijd met een pick-up die een trailer trok op een bergachtige weg in San Bernardino County, ten oosten van de metropool Los Angeles. (meer)





De Super Bowl die gisterenavond plaatsvond in New Orleans werd gewonnen door het team uit Baltimore (Maryland), de Ravens. Zij versloegen de San Francisco 49ers uit Californië met 34-31. Opmerkelijk was dat de coach van de Ravens, John Harbaugh, het moest opnemen tegen zijn eigen broer, Jim Harbaugh, de coach van de Niners.

Oud-president Bill Clinton zal aanwezig zijn op de begrafenisplechtigheid van Ed Koch (foto), de voormalige burgemeester van New York City. Clinton zal Barack Obama vertegenwoordigen op die begrafenis en zal er een woordje richten tot de aanwezigen. (meer)

Edward Koch, oud-burgemeester New York, overleden

Burgemeester Koch op de metro in 1981.
(c) Chester Higgins Jr./The New York Times

Edward Koch is deze ochtend op 88-jarige leeftijd overleden door hartfalen. Dat meldt The New York Times. Koch was gedurende drie opeenvolgende termijnen burgemeester van de stad New York, van 1978 tot 1989.

De huidige burgemeester, Michael Bloomberg, prees Koch als "een onbedwingbaar icoon, onze meest charismatische cheerleader en kampioen" en "een groot burgemeester, een grote man, en een grote vriend".

Toevallig is 1 februari 2013 ook de dag waarop Koch, een documentairefilm over de loopbaan en het nalatenschap van de burgemeester, in de zalen komt.

Burgemeesterschap

Toen Koch (spreek uit als 'kɒtsj') burgemeester werd van New York, stond de stad op de rand van een faillissement. Een van zijn belangrijkste verwezenlijkingen is dat hij de stadsfinanciën erbovenop hielp, onder andere door sterke besparingen. Hij wordt ook geprezen om zijn ambitieuze visie op sociale woningbouw.

Koch was een vrijgezel en leefde voor zijn stad en de politiek. Hij was een heel kleurrijk figuur die graag vertelde en de show stal.

Op het einde van zijn ambtstermijn, echter, ging zijn bestuur gebukt onder corruptieschandalen. Hoewel hij er zelf niets mee te maken had, en de betrokkenen zelfs niet door hem waren aangesteld, bezorgde het Koch ongetwijfeld een berg kopzorgen en imagoschade.

Koch verloor onder andere de steun van zwarte New Yorkers. Zo had hij aan het begin van zijn loopbaan een ziekenhuis in Harlem gesloten. Koch probeerde zijn zwarte kiezers enigszins geruststellen door de eerste Afro-Amerikaanse politiecommissaris aan te stellen, maar de raciale problematiek nam alleen maar toe. Uiteindelijk werd Ed Koch in de primaries verslaan door de Afro-Amerikaan David Dinkins, die de stad van 1990 tot 1993 zou leiden.

Bron
"Edward I. Koch, 1924-2013. Colorful, Candid New Yorker Who Led City Through Crises", The New York Times, 1 februari 2013.

Oproep: Wil je meer achtergrond of analyse?

Met The Dimitri Post probeer ik vooral in te spelen op de directe actualiteit. Wat gebeurt er nu in de VS, wat staat er nu op de voorpagina's van de kranten. Maar soms is het minstens even interessant om meer te weten te komen over kwesties en gebeurtenissen die de voorpagina's niet halen, of om te weten wat er voorafging aan een bepaald nieuwsfeit.

Ik nodig jullie graag uit om mij te laten weten waarover jullie graag zo'n berichtgeving zouden lezen. Zijn er onderwerpen waar je graag wat diepgaandere informatie over zou krijgen? Een analyse of een korte geschiedenis?

Deel ze gerust met mij en de andere lezers in de opmerkingen onder dit artikel. Dan zal ik mij inlezen in jouw voorgestelde onderwerp en een boeiende blogpost voorbereiden waarin ik jouw onderwerp tot op de graat onderzoek, of waarin ik een alternatieve blik kan aanbieden.

Hervorming immigratie: senatoren stellen een gezamenlijk plan voor

Vandaag geeft president Obama in Las Vegas een toespraak over immigratiehervorming. Eerder had de president al aangegeven dat die hervorming een van zijn prioriteiten van zijn tweede termijn was.

Marco Rubio en zijn collega-senatoren stelden gisteren
hun voorstel voor de hervorming van de immigratie-
wetgeving voor.  (c) Doug Mills/NYTimes

Een dag eerder, op maandag, kwam een groep Republikeinse en Democratische senatoren op de proppen met hun eigen plan voor zo'n hervorming. Het gebeurt niet vaak meer dat wetgevers van beide partijen de krachten bundelen en samen aan een voorstel gaan werken, en daarom is het voorstel des te verrassender. Aan de hoofd van deze bipartisan groep van acht senatoren staan John McCain, Obama's tegenstander in 2008, en Marco Rubio, een Latino en rijzende ster in de Republikeinse Partij.

Het plan van de acht senatoren houdt in dat miljoenen immigranten die zonder papieren in de Verenigde Staten verblijven, een onmiddellijke maar tijdelijke toestemming zouden krijgen om in het land te blijven wonen en werken.

Vandaag zal president Obama dus over dezelfde kwestie spreken en verwacht wordt dat hij het belang van een hervorming van het immigratiesysteem in de verf zal zetten. Obama is er in zijn eerste termijn niet in geslaagd een hervorming door te voeren. De Latino bevolking, die in 2012 massaal voor de president stemde, rekent er op dat Obama de hervorming deze keer wel voor elkaar krijgt. Als de Democraten hun electorale voordeel willen behouden, mogen ze de Latino's dus niet tegen de borst stoten.

Maar ook de Republikeinen hebben begrepen dat ze het wapen van schouder moeten wisselen en zich bereidwilliger opstellen ten opzichte van de migrantenbevolking. Daarom werken McCain, Rubio en hun zes collega's uit beide partijen nu aan een gezamenlijk voorstel.

Het gezamenlijke plan mag dan hoopvol zijn, er zijn ook tegenstanders. Er wordt voornamelijk tegenstand verwacht van de conservatieve vleugel binnen de Republikeinse Partij, de Tea Party. In het Huis van Afgevaardigden, het lagerhuis, heeft de G.O.P. een meerderheid en veel van die Republikeinen behoren tot de rechtervleugel. Compromissen zoeken met de gematigde Republikeinen en Democraten, of met linkse Democraten, staat niet bepaald hoog op hun agenda.

Ten slotte, zo meldt CNN, bestaat de kans dat Obama's visie op de kwestie aanzienlijk verschilt van die van de acht senatoren.


Bronnen
"Immigration plan: A new era of bipartisanship or a political necessity?", CNN.com, 29 januari 2013
"Obama, McCain, Rubio begin immigration dance", Politico.com, 29 januari 2013
"Obama to pitch immigration reform", CNN.com, 29 januari 2013
"Bipartisan Plan Faces Resistance in G.O.P.", The New York Times, 28 januari 2013

Kort nieuws 11 januari: Californië

Taft Union High School,
in het landelijke Taft.

Schietpartij in middelbare school Taft

Bryan Oliver, een jongeman van 16 jaar opende gisteren het vuur op twee medestudenten in de Taft Union High School, in het zuiden van de Joaquin Valley in Californië. Hij raakte een student en verwonde een leerkracht. De toestand van de student is kritiek, maar stabiel. Twee personeelsleden van de middelbare school konden Oliver uiteindelijk overtuigen om zich over te geven zonder nog meer mensen te verwonden.
Volgens de lokale sheriff voelde de jongen zich gepest. Hij zal als minderjarige vervolgd worden voor poging tot moord. (1, 2)


"Big Chill": Zonnige Californië wordt verrast door winterweer

Het is uitzonderlijke koud in het zuiden van de staat Californië, in het westen van de Verenigde Staten. Na grote hoeveelheden regen en sneeuwval, worden er vriestemperaturen geregistreerd in Zuid-Californië, een gebied dat bekend is om het stabiele warme weer. Het belooft een koud weekend te worden met sterke winden en sneeuwval. (1, 2)

Over de partijgrenzen heen

Op een persconferentie op maandagnamiddag kondigde president Obama twee nominaties voor nieuwe kabinet aan. John O. Brennan als directeur van de CIA en Chuck Hagel als minister van Defensie. Vooral die laatste nominatie - en de speculatie die eraan voorafging - heeft de Europese pers gehaald.

In dit stukje wil ik graag ingaan op een deel van de achtergrond, namelijk: hoe gebruikelijk is het om iemand van een andere partij in je kabinet op te nemen? President Obama is een Democraat; Chuck Hagel een voormalig senator voor de Republikeinse Partij.

Democraten kiezen wel vaker voor Republikeinse Defensieminister

De Morgen schreef hier gisteren het volgende over:

"Dat een Republikein het schopt tot minister van Defensie onder de Democratische Obama is niet zo bijzonder. Robert Gates, de voorganger van Leon Panetta, de huidige defensieminister, was ook een Republikein."

Dat klopt. En niet alleen Obama heeft een Republikein op die post gezet, ook president Clinton koos tijdens zijn tweede termijn voor een Republikein, William Cohen. Dat deed hij om te verzekeren dat de Amerikaanse troepen de onvoorwaardelijke steun van beide partijen zouden hebben. Ook Truman en Kennedy, allebei Democraten, hebben een Republikein naar het Pentagon gestuurd. Hoewel van de 23 ministers van de Defensie sinds 1947 er slechts vier aangesteld waren door een president van een andere partij, kunnen we toch een constante waarnemen: het waren steeds Democraten die een Republikein benoemden.

Waarom kiest Obama nu voor een Republikein? Zoals Yochi Dreazen van The Washington Post opmerkte, helpt het om een Republikein in het Pentagon te hebben als je er hervormingen wilt doorvoeren. Als Obama de Democraten kan overtuigen van de zin van die hervormingen, en Hagel doet hetzelfde in zijn partij, dan is het veel gemakkelijker om tot een deal te komen. Paul Waldman van het linkse tijdschrift The American Prospect betreurt het:

"I'm sure there are many reasons why President Obama nominated Chuck Hagel to be secretary of Defense, but the fact that Hagel is a Republican surely played at least some part. After all, if he nominated a Democrat to head the Pentagon, congressional Republicans would surely oppose the nomination and charge that the nominee was too dovish. [...] I'm not the first liberal to be disappointed with the fact that Democratic presidents seem to feel the need to placate their opponents by picking Republicans for this particular position. [...] Republican presidents have never picked a Democrat for this job, but about half the secretaries of Defense in Democratic administrations have been Republicans."

Een eenzijdig fenomeen?

Waldman vindt dat vooral spijtig omdat "er geen equivalent is aan de andere kant": Republikeinen zetten niet per se een Democraat op een 'typisch' Democratisch postje, zoals het ministerie van Arbeid.

Laten we eens kijken in hoeverre dat met de werkelijkheid strookt. Stellen Republikeinse presidenten inderdaad minder Democratische ministers aan dan omgekeerd? En wat met andere aanstellingen - ambassadeurs, voorzitters van raden, directeurs van overheidsbedrijven en -agentschappen?

De vrije encyclopedie Wikipedia houdt het gelukkig allemaal bij. Er bestaat een lijst met Amerikaanse politieke aanstellingen over de partijgrenzen heen, die zich beperkt tot nominaties voor topfuncties door de president zelf. Chuck Hagels naam komt dus ongetwijfeld binnenkort ook op die lijst.

Barack Obama heeft tot nu (Hagel niet meegerekend) twee Republikeinse ministers en even veel ambassadeurs aangesteld. Dan is er nog de heraanstelling van Ben Bernanke, de bekende econoom die de Federal Reserve leidt. In totaal staat de teller voor Obama op 10 benoemingen.

Obama's voorganger, George W. Bush, heeft een Democraat een ministerpost aangeboden en een andere Democraat twee opeenvolgende ambassadeursfuncties. Bush's teller staat op 12 benoemingen, maar vooral minder prominente postjes. Dat geldt ook voor Bill Clinton: een ambassadeur, een minister, de voorzitter van de Federal Reserve, en drie mindere functies.

De resultaten voor de laatste decennia zijn dus relatief pover en president Obama doet het dus ook niet zo slecht. Als Hagels positie bevestigd wordt door de Senaat - wat helemaal niet zo zeker is - heeft president Obama tot drie keer toe een Republikeinse minister in zijn kabinet gehad.

Wel is het duidelijk dat het ministerie van Defensie een soort Republikeins bastion is. Zijn er te weinig Democraten die het ministerie overtuigd zouden kunnen leiden? Is een 'hard' ministerie zoals Defensie weggelegd voor 'harde' politici, zoals de conservatieven uit de G.O.P.?

In buitenlands beleid en defensie zijn er sowieso heel wat valkuilen en gevoelige onderwerpen in de VS. Het Amerikaanse exceptionalisme - het geloof dat de VS niet is zoals de rest van de wereld - heeft nog steeds een grote aanhang, ook bij de man op de straat, ook bij heel wat Democraten. Voor een linkse Democraat is het moeilijk om zich te verzetten tegen al die heersende ideeën over Amerika en haar rol in de wereld. Dat blijkt ook uit de carrières van veel politici. Mensen als John Kerry - zowel een veteraan als een pacifist - worden afgerekend op hun wisselende standpunten over oorlogsvoering. Je er constant tegen verzetten, 'neen' durven zeggen tegen een agressief Israël zonder over te komen als een antisemiet, is een haast onmogelijke evenwichtsoefening. Misschien hebben de Republikeinen met hun agressiever binnen- én buitenlandbeleid daarom een troef in handen om functies in het ministerie van Defensie te bekleden. Om dezelfde reden dat het vreemd zou zijn een besparingsgezinde conservatief aan het hoofd te zetten van de sociale zekerheid.

Kort nieuws 4 januari

+155k jobs in december

Er zijn in december 155.000 banen bijgekomen in de VS. Dat meldt het ministerie van Arbeid. De werkloosheidsgraad blijft echter op hetzelfde niveau als in november, 7,8%. Er kwamen het meeste jobs bij in de gezondheidszorg, gevolgd door de bouw- en productiesectoren. Landbouw blijft de sector met de hoogste werkloosheid. (1, 2)
De banengroei in december is, vooral gezien de dreiging van de fiscal cliff, een goed teken. De toename gebeurt echter traag en het blijft afwachten of ze zal aanhouden. (meer)


Congres vergoedt slachtoffers Sandy dan toch 

Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden gaat de slachtoffers van orkaan Sandy dan toch financieel steunen. Eerder hadden verschillende Republikeinen, waaronder gouverneur Chris Christie van New Jersey, de partijtop verweten dat ze geen steun boden aan de slachtoffers van Sandy, terwijl ze dat na Katrina bijvoorbeeld wel gedaan hadden.
Vandaag keurde het Huis dan toch een voorstel goed dat het rampenagentschap FEMA toestaat om 9,7 miljard dollar in claims uit te betalen aan degenen die een federale verzekering tegen wateroverlast hadden. De Senaat zal het voorstel waarschijnlijk later vandaag goedkeuren. (meer)

Obama zet in op immigratiehervorming

The Washington Post meldt dat Obama's kabinet de hervorming van de immigratiewetgeving hoog op de agenda heeft gezet. Momenteel zetten president Obama en zijn ministers alle mogelijke stappen om de legalisering van illegalen gemakkelijker te maken. De grootste taak voor zijn administratie, echter, is om grote hervorming door te voeren via het Congres, wat een lang en zwaar proces belooft te worden. Obama is er nochtans op gebrand de zaak aan te pakken. Hervorming van de immigratiewetgeving is een prioriteit voor progressieven en voor de Latino's die zo belangrijk waren voor Obama's overwinning in november. Volgens Lara Marlowe van The Irish Times kan dit een overwinning worden voor Obama en de Democraten: de Republikein hebben namelijk aan de hand ondervonden dat je niet zonder de steun van de groeiende etnische minderheden kan. (1, 2)



Auteursrechtenvrije foto's van Wikimedia Commons.

Opening 113e Congres

Nancy Pelosi, de leidster van de Democratische
minderheidsfractie in het Huis, feliciteert John Boehner
met zijn herverkiezing als Speaker of the House.
(c) Pete Marovich, Bloomberg/SF

Gisteren opende het parlementaire jaar in de Verenigde Staten. Het 112e Congres werd afgesloten en de in november verkozen senatoren en afgevaardigden legden hun eed af. Verschillende Amerikaanse kranten hadden het over de grotere diversiteit van het 113e Congres. Zo zijn er nu 101 vrouwelijke parlementariërs, wat overeenkomt met 19,6% van de verkozenen, een record. Ook zijn er 43 Afro-Amerikanen in het Congres en 7 niet-heteroseksuele leden. Gisteren legden ook de eerste boeddhistische en hindoeïstische afgevaardigden de eed af. (meer)

In het lagerhuis, het Huis van Afgevaardigden, werd eveneens gisteren een voorzitter of 'Speaker' gekozen. Er werd gevreesd dat de Republikeinen, die de meerderheid vormen in het Huis, hun voorzitter John Boehner zouden afstraffen voor de 'fiscal cliff'-deal, maar dat is uiteindelijk niet gebeurd. Boehner kreeg 220 stemmen, net voldoende. Een aantal conservatieve Republikeinen bracht wel een proteststem uit. (1, 2)